Door Marion Alblas
Sturen hoe doe je dat nu wanneer je op een paard zit?
Om het paard in de juiste lengtebuiging uit te nodigen is het belangrijk dat het binnen achterbeen goed ondertreed richting het zwaartepunt.
Het zwaartepunt ligt daar waar het paard het zwaarst is op dat moment, meestal ergens op de voorhand.
Door de natuurlijke scheefheden van het paard ligt dat links of rechts voor en als je goed je best hebt gedaan in de training ligt het ergens onder jouw billen.
Maar hoe stuur je dan?
Laat ik voorop stellen dat jouw lichaam de primaire hulp is, het is de kunst op met jouw schouders, de schouders van het paard uit te nodigen om jouw te volgen en jouw heupen nodigen het paard uit om jouw heupen te volgen.
Linksaf ontlast je iets je rechterzitbeenknobbel om ruimte te geven aan de ribbenkast voor de juiste rotatie en rechtsaf ontlast je iets je linkerzitbeenknobbel om ook de juiste rotatie te verkrijgen.
Dat stuk noem ik de buiging .
Doordat de ribbenkast naar buiten draait creeer je ruimte voor het binnenachterbeen om onder te treden.
Klinkt simpel toch he.
Dan hebben we nog de secundaire hulpen, je bovenbenen, je knieën, je kuiten, je teugels, direct en indirect.
Al deze hulpen kun je op de juiste manier inzetten als tool om de juiste lengtebuiging te verkrijgen waardoor jouw paard ontspant en bereid is om te luisteren naar de kleinste hulpen.
Ik werk vooral op uitnodiging met mijn hulpen maar als het niet anders kan duw ik het paard in de juiste richting.
Dat betekent bijvoorbeeld het volgende:
Als ik een wending naar links maak, ontlast ik mijn rechterkant, ik open mijn bovenbeen en knie, ik breng mijn schouders naar links incl mijn heupen ( alleen daardoor wordt de buitenkant al wat geopend ( lees uitnodiging ) , mocht het paard mij dan niet volgen dan duw ik met mijn binnen kuit het paard naar mijn buiten knie.
Door het indraaien van mijn schouders geef ik al ruimte aan de buitenkant ( dus buitenteugel en duw als het ware zijn hals en schouders naar links, mijn binnen hand nodigt uit.
Mijn buitenbeen is er gewoon en als het paard teveel met zijn binnen achterbeen voorbij het zwaartepunt gaat is daar mijn buiten onderbeen om dat te voorkomen.
Mijn ogen zijn zacht, mijn ademhaling is in mijn buik en hou mijn lichaam goed in balans en lukt dit allemaal niet, dan kan ik altijd nog eerst het paard volgen in zijn buiging.
Dit noem ik lengtebuiging en daardoor kan het paard voorwaarts/neerwaarts gaan en zijn we klaar voor de volgende stap
Het eerste wat ik graag wil bereiken is een goede schouderbinnenwaarts , daarna komt de rest.
Wil je meer weten over TAOR? Ga dan naar https://www.marionalblas.nl/
