Op 13 juni gingen Vinur en ik naar een playday op Crosseterrein de Vijfsprong in Lunteren. Deze playdays worden georganiseerd door Mirjam Koolmees van MK Horsemanship en het is de bedoeling om je paard op een leuke manier kennis te laten maken met crosshindernissen. Bij de playday doen we dit aan de hand. Mirjam geeft ook crosslessen waar er gereden wordt.
We waren met een groepje van drie, twee IJslanders en een pony, en maakten eerst kennis met elkaar. Daarna begonnen we met de paarden opwarmen en sprongen alle paarden een paar keer een klein boomstammetje. Er lagen 3 boomstammen op dit stukje terrein en aangezien Vinur het grootste paard was belandden wij al snel bij de hoogste boom. Gelukkig vindt Vinur springen erg leuk en is hij er ook best handig in. Mirjam gaf hier en daar wat tips en kon nu goed het niveau inschatten. Mirjam heeft een stevige basis in Natural Horsemanship en brengt dat mee in haar lessen. Ze staat ook open voor andere zienswijzen en geeft ruimte om dingen op je eigen manier aan te pakken.
Na het opwarmen lopen we naar de andere kant van het enorme terrein, want daar staat een groot bouwwerk met op- en afsprongen. Het echte werk! Mirjam stippelt een route voor ons uit, die wij samen met ons paard in stap lopen. Het is belangrijk de paarden de tijd te geven, zodat ze zelf het vertrouwen krijgen dat ze dit kunnen. Vinur loopt zonder twijfels met mij mee. Na deze eerste verkenning doen we dezelfde route in draf, ook goed voor je eigen conditie. Vinur heeft er inmiddels echt plezier in en springt gezellig naast mij mee. Dus we zijn klaar voor de volgende stap. Ik zoek een plekje op het bouwwerk en laat Vinur in een cirkel om mij heen lopen. Daarbij moet hij een paar keer omhoog en omlaag springen. We doen deen paar rondjes tot Vinur hierin zijn ritme vindt. De eerste keer is hij nog wat onzeker en moet dus tijd nemen om even te kijken bij een sprong. Maar uiteindelijk springt hij het hele rondje in 1 ritme. Tijd om even te rusten en grazen terwijl de andere combinaties dezelfde opdracht doen. Voor de pony zijn sommige sprongen best hoog en hij krijgt de gelegenheid om rustig te kijken. De bedoeling is dat hij zelf wil gaan springen, als hij het niet vertrouwd wordt er een andere route gekozen. Op deze manier wordt de pony steeds rustiger en dapperder, hij gaat echt nadenken over de sprong.
Daarna stond de waterbak op het programma. Vinur houd niet zo van water, maar vaak gaat hij er uiteindelijk toch wel in en heeft dan dikke pret. Maar bij deze waterbak zag hij het echt niet zitten, er was veel modder en zijn voetjes werden daar in gezogen. Het was overduidelijk dat hij dat niet leuk vond. Ook hier geld, als ze echt niet willen, dan niet. Het moet voor de paarden ook leuk zijn. Maar met slim mijn positie te kiezen en Vinur nog wat uit te nodigen is hij toch nog een paar keer het water in geweest. Hopelijk geeft dit hem het vertrouwen dat hij de volgende keer nog een stapje verder durft.
Om het grote veld heen ligt een pad met heel veel verschillende sprongen waar we heen gegaan zijn. De andere twee deelnemers wilden wel graag rijden en hebben opgezadeld. Op het pad hebben we verschillende sprongen gedaan en ook wat sprongen achter elkaar gemaakt. Vinur werd reuze enthousiast en ging met plezier over elke sprong heen. Ik zag een sprong die mij ontzettend leuk leek, wat boomstammen op elkaar met daarnaast 2 grote bomen die boven de sprong elkaar raakten. Als een poortje. Maar toen ik die van dichtbij bekeek bleek die ook nog 3 boomstammen breed te zijn. Een beetje te veel om zo te springen, maar stevig genoeg om op te kunnen staan. Dus ik heb Vinur laten kijken en hem zelf laten beslissen of hij dat zag zitten. En hij besloot dat hij daar wel op- en af kon springen. Het was zeker geen makkelijke sprong, dus ik was onwijs trots op hem dat hij hiervoor koos. Als hij het niet had gedaan was het ook goed geweest, maar juist door Vinur zelf te laten kijken en beslissen springt hij bijna alles en heeft hij er ontzettend veel plezier in.
Na nog een aantal sprongen war
en de 2 uur al ruim voorbij en hebben we afgerond. Zowel de paarden als de mensen waren moe, een goed moment om te stoppen. Het was een ontzettend leuke dag en ik heb me meteen ingeschreven voor de volgende playday. Vinur en ik hebben er allebei onwijs veel plezier in en daarnaast is het een geweldige manier om te werken aan (onder andere) balans, proprioceptie en kracht. De crosshindernissen zijn ook echt aantrekkelijk om te springen, zo veel leuker dan een losse hindernis in de bak. En op dit terrein is er voor ieder niveau en voor ieder formaat wel wat leuks om te springen.
Aldus Jorien Buysse. Wil je meer lezen over Jorien én haar avonturen met Vinur? Volg haar dan op facebook.
