Door Robert Jansema (Reiterhof Bramsche, Lingen DE)
De vogels zingen, lammetjes dartelen weer in de wei, bomen komen weer volop in bloei, maar het mooiste is dat er veulens worden geboren.
Elk jaar opnieuw worden er weer mooie IJslandse veulens geboren. Ieder met zijn eigen karakter, kleur, exterieur en gangen. En toch gaat hier heel veel aan vooraf….
Het begint al anderhalf jaar eerder als de eerste hengsten worden gepresenteerd op internet, shows en keuringen. Altijd moeilijk kiezen. En dan is het fijn dat we in Nederland/België een hengstenboekje hebben. Iets tastbaars met mooie foto’s en voldoende informatie om een eerste selectie te maken. “Maar ja, welke hengst past bij onze merrie?” hoor je veel aan de keukentafel. De dochter zegt: “Als het maar tölt heeft en het liefst een bijzonder kleurtje”. Papa daartegenover “Ik vind het belangrijk dat het een cool en rustig karakter heeft”, maar mama wil graag een navolging hebben op haar huidige wedstrijd paard. Ook voor een bedrijfsmatige fokker is het altijd wikken en wegen. Kortom vele mensen, vele wensen.
Na veel overleggen, bellen en even kennis maken met verschillende hengsten, is de hengst uitgekozen. De merrie wordt bij de hengstenhouder gebracht en 18-20 dagen na de eerste dekking wordt de merrie gescand. Altijd een spannend moment, zou het gelukt zijn? En ja hoor dan komt het verlossende telefoontje van de hengstenhouder: “Je merrie is drachtig, je kunt haar weer ophalen”.
11 maanden en 11 dagen wachten, zolang duurt het gemiddeld dat het kleine wonder te wereld komt. Je hebt de datum van de bevalling alvast uitgerekend en in je agenda gezet. na 10,5 maanden is het bijna zover. De eerste voor bereidingen worden getroffen. De merrie wordt (eventueel) verplaatst naar de “Kraamkamer”, de dierenarts wordt ingelicht, de camera wordt opgehangen om alles te volgen en nog veel meer dingen.
We lopen al bijna tegen 11 maanden en we beginnen het al wat spannender te vinden en het dagdromen begint. Wat zou het zijn een merrie of een hengst? en welke kleur? Groot/klein, 4- of 5-ganger? Ieder heeft zo zijn eigen idee en voorkeur.
De 11 maanden zijn verstreken en nu duurt het niet lang meer, we gaan de merrie wat meer in de gaten houden en controleren regelmatig de banden en uiers. We worden steeds nieuwsgieriger.
Wanneer de merrie een gedragsverandering vertoont door zich wat meer af te zonderen of juist niet, ze eet wat meer of juist minder en de uiers vullen zich al mooi vol en hard. Dan weten we dat het niet lang meer duurt. We gaan de merrie nog vaker in de gaten houden en we willen uiteindelijk het veulen er wel uitkijken.
Na 11 maanden en 15 dagen word je ’s morgens verblijdt met een blijde moeder met veulen. De moeder is heel beschermend maar showt vol trots haar veulen. Je ziet een mooie parmantige wildkleur zwartbonte veulen die zoekend is naar de uiers voor haar eerste biest. Je bent nog trotser dan de moeder. Het eerste veulen van Máfur frá Kjarri is geboren. Gauw even kijken onder de staart. Een merrie zegt je blij, maar eigenlijk maakt het niet uit. Je bent blij dat moeder en veulen het goed maken.
Na vele controles en uiteraard heel veel foto’s van moeder en veulen ga je met een gerust hart naar binnen voor een heerlijke kop koffie en 2 boekjes.
1 een IJslander paardennamen boekje van Þorgeir Guđlaugsson en
2 het hengstenboekje van dit jaar.
We besluiten dat het veulen de naam Næpa frá Námsgáfur krijgt en de merrie dit jaar niet opnieuw te laten dekken.
