Ik las met grote vreugde dat er op 1 mei ook in Nederland de Dag van het IJslandse paard wordt gehouden. Zoals de Engelsen zeggen: it was about time. Wij doen dat hier namelijk al jaren en, zoals ik begrepen heb, de Belgen ook. Zo, wij weten hoe het hoort. Op 1 mei gaat heel Roemenië uit zijn dak. Nu zul je zeggen: heel grappig, maar niet verwonderlijk voor een oud-communistisch land. De Dag van de Arbeid. Vooruit, heel vroeger was dat ongetwijfeld de aanleiding, maar sinds jaar en dag is 1 mei dé dag dat alle Roemenen vrij zijn, eropuit trekken, een kleedje neervleien in de vrije natuur en daarop tot in de kleine uurtjes barbecueën, glaasjes nuttigen en roodverbrande koppen oplopen in de eerste lentezon.
Al die reuring laten wij ons graag aanleunen als entourage voor onze Dag van het IJslandse paard: de verjaardag van mijn allereerste IJslander Grimsey frá Músarrindill. We kopen taartjes en heffen het glas bij mijn stammoeder en alle andere IJslanders die we in ons leven hebben gehad, nu hebben en mogelijk in de toekomst nog rijk zullen zijn. Op 1 mei 1991 werd zij geboren en dus wordt het dit jaar wel een heel bijzondere verjaardag: ze maakt de dertig jaren vol. Ze is zichtbaar oud, heeft moeite met verharen, is bijna wit om haar grijze hoofd (dat wil ik óók!) en haar ooit op regime staande snelgroeiende lichaam wordt nu vanzelf dun (dat wil ik óók!). Ze is nog steeds bij mij, na een levensbedreigende koliek in 2005 die in de praktijk te Wolvega met een spoedoperatie werd verholpen. Anderhalve meter darm minder heeft ze er gewoon nog zestien jaren aan vastgeknoopt en nog twee prachtige dochters voortgebracht.
In mijn atelier –als ik tijd heb schilder ik ook nog wel eens- hangt een tekening van haar in waterverf. Ik heb het in een floep en een zucht in elkaar gezet, het was eigenlijk meer een zogeheten droedel dan een masterpiece. Toch is dat de tekening waar vooral kinderen elke keer weer lyrisch over zijn als ze hem zien en ook volwassenen vinden hem heel grappig. Het is Grims ten voeten uit en misschien daarmee ook wel De IJslander in het algemeen. Een klein, oersterk lichaam, een groot, oersterk hoofd vol karakter en kleine ratelende beentjes die een grote snelheid verraden. Je zou het een cartoon kunnen noemen. Een andere vorm van die bekende poster die jaren bij ons in huis hing met die snelle IJslander over de baan en de tekst: klein van buiten, groot van binnen. Ik stuur de cartoon van Grims bij deze gaarne mee om ook jullie een glimlach te ontlokken.
En misschien meer. Want het is tijd om ook in Nederland de handschoen op te pakken en er met zijn allen, net als in Roemenië, op 1 mei een geweldige feestdag rond het IJslandse paard van te maken. Dat die dag samenvalt met de Internationale Dag van de Arbeid is alleen maar mooi: onze paardjes zijn harde werkers die niet gauw opgeven. Jullie hebben daar in Nederland nog tijd zat om er samen een geweldig feest van te maken. Door met zijn allen, ook online en dus coronaproof, met elkaar te delen hoe blij je met je IJslander bent. Social distancing scheelt ook in de kosten: je hoeft je taartje met niemand te delen. Nou, vooruit dan, met je paard. En dan samen een biertje toe, want die lust Grims ook graag. Vergeet niet het glas te heffen: Happy Birthday it is, voor alle IJslanders ter wereld!
